ขวัญอ่อน ๑ หมายถึง น. เรียกผู้ตกใจง่ายคือเด็กหรือหญิงซึ่งมักจะขวัญหายบ่อย ๆว่า ขวัญอ่อน.
ดูใน ขวัญ.
น. ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่ง.
ดูใน ขวัญ.
น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
[ขฺวัด] ก. ขวิด, กวัด, ขัด, เช่น แรดควายขวางขวัดอยู่. (ลอ).
[ขฺวัดขฺวิด] ก. กวัดไกว เช่น เท้ากวัดขวัดขวิดคือควัน.(ม. ฉันท์ มหาราช).
[ขฺวัดแคฺว้ง] (โบ) ก. วิ่งไปวิ่งมา, ค้นหา, ดิ้นรน.